Bij het beëindigen van de WWLA Opleiding Acteur i/h Bedrijfsleven kreeg iedereen van mij een doosje, dat beloofde klavertjes vier te doen bloeien.
Volgens de instructies legde ik de samengeperste tablet met aarde in het water en stopte daar de kleine bolletjes in.
Een paar dagen geleden kreeg ik een foto 
van mijn collega en vriend, die de bolletjes ook had geplant.
“Wat zijn ze mooi, hè?” schreef hij.
Ik kon het alleen maar beamen.
Ik keek naar mijn eigen plantjes en het verschil kon niet groter zijn. Waar zijn klavertjes vier, groen en fier in de buitenlucht stonden, goed verpot, alle ruimte voor geluk, poogden die van mij met hun stelen reikhalzend, snakkend naar licht, zich te verheffen en hun bladeren te ontvouwen. Misvormd als regenwormen in de woestijn met slapgroene kuifjes.
Had mijn vriend en collega de tijd genomen om zijn geluk te laten bloeien, ik had mijn klavertjes vier even snel in de aarde gezet, dicht bij de kraan, makkelijk water te geven en schoon te houden. Daar wachten ze nog steeds op een pot met ruimte en tot het moment dat ik eindelijk tijd maak om ze een mooie plek in het licht te gunnen.
De verbanden met mijn tijd en ruimte (maken) voor geluk als zelfstandig ondernemer en alleenstaande ouder zijn inkoppertjes. Dat laat ik maar even aan u of jou als lezer. Ik ga tijd maken mijn geluk te verzorgen.
Liked this post? Follow this blog to get more.